ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΕΦΕΤ Ενημέρωση των καταναλωτών για την περίοδο της Σαρακοστής

Ο ΕΦΕΤ εντατικοποιεί τους ελέγχους στην αγορά των τροφίμων κατά την περίοδο της Σαρακοστής με κύριο γνώμονα τη διασφάλιση της υγείας των καταναλωτών, αλλά και τη διασφάλιση των συμφερόντων τους από πρακτικές υπονόμευσης. Κατά την περίοδο της Σαρακοστής, οι παραδοσιακές διατροφικές συνήθειες μάς οδηγούν συνήθως στην αγορά και κατανάλωση συγκεκριμένων τροφίμων. Η σωστή επιλογή τους, η μεταφορά στο σπίτι των τροφίμων που χρειάζονται ψυγείο όσο το δυνατό συντομότερα, αλλά και η προσεκτική χρήση τους στο σπίτι (π.χ. συντήρηση στην κατάλληλη θερμοκρασία, σχολαστικό μαγείρεμα) είναι απαραίτητα, όχι μόνο για τη διατήρηση των πλεονεκτημάτων της ελληνικής διατροφής, αλλά και για την αποφυγή αρνητικών επιπτώσεων στην υγεία.

Στα πλαίσια ενημέρωσης των καταναλωτών, υπενθυμίζονται ορισμένες χρήσιμες πληροφορίες για την επιλογή τροφίμων που καταναλώνονται την περίοδο αυτή :

Κεφαλόποδα (π.χ. χταπόδια, καλαμάρια, σουπιές, θράψαλα)

Τα βρίσκουμε στην αγορά είτε ως νωπά, είτε ως κατεψυγμένα, είτε ως αποψυγμένα.

Τα αποψυγμένα αλιεύματα που διατίθενται στην αγορά μπορούν να παράγονται μόνο εντός εγκεκριμένων εγκαταστάσεων, δηλαδή απαγορεύεται η απόψυξη των αλιευμάτων στο λιανεμπόριο και κατά την πώλησή τους πρέπει υποχρεωτικά να φέρουν εμφανώς την ένδειξη της αποψυγμένης κατάστασής τους, τόσο στην ενδεικτική πινακίδα πώλησης, όσο και στις ενδείξεις επί της συσκευασίας τους, ώστε να ενημερώνεται ο καταναλωτής.

Για τα νωπά ως καταναλωτές πρέπει να προσέχουμε :

• Την οσμή η οποία πρέπει να είναι η οσμή της θάλασσας και όχι δυσάρεστη ή οσμή αμμωνίας ή οποιαδήποτε άλλη οσμή, ξένη προς το προϊόν.
• Την επιφάνεια του σώματος να είναι υγρή και γυαλιστερή.
• Τα πλοκάμια και οι βεντούζες να αντέχουν σε ελαφρύ τράβηγμα και να μην αποκολλώνται εύκολα.
• Τη σάρκα να είναι συμπαγής, ελαστική και γυαλιστερή.
• Τα μάτια να είναι γυαλιστερά, ζωηρά χωρίς κηλίδες.

Για τα κατεψυγμένα πρέπει να γνωρίζουμε ότι αυτά πωλούνται συσκευασμένα χωρίς παραμορφώσεις του περιεχομένου και συνήθως με στρώμα πάγου επάνω τους (επίπαγος). Όταν γίνεται η απόψυξη, το περιεχόμενο πρέπει να φέρει το χρώμα και την οσμή των νωπών.

Δίθυρα Οστρακοειδή (π.χ. μύδια, κυδώνια, γυαλιστερές, στρείδια, αχιβάδες, χτένια)

Εφόσον πωλούνται με κέλυφος θα πρέπει να είναι ζωντανά και αυτό φαίνεται από :

• Τα κελύφη τα οποία πρέπει να είναι κλειστά και να ανοίγουν πολύ δύσκολα ή αν είναι μερικώς ανοιχτά με την ελάχιστη πίεση πάνω στο κέλυφός τους να κλείνουν μόνα τους ερμητικά.
• Το περιεχόμενο που πρέπει να είναι υγρό, καθαρό και άοσμο.
• Τη σάρκα που πρέπει να είναι υγρή, γερά προσκολλημένη στο κέλυφος (με τσίμπημα καρφίτσας ή με λίγες σταγόνες λεμονιού να προκαλείται συστολή του σώματος).

Όσον αφορά τα αποφλοιωμένα μύδια που πωλούνται πάνω σε πάγο, θα πρέπει η σάρκα τους να είναι γυαλιστερή, συνεκτική και να έχει μυρωδιά θάλασσας.

Τα μύδια πωλούνται επίσης και κατεψυγμένα με ένα κέλυφος ή χωρίς κελύφη. Τα αποκελυφωμένα συσκευάζονται μέσα σε πλαστικές σακούλες, με μία ποσότητα πόσιμου νερού. Επάνω στη συσκευασία πρέπει να υπάρχει το σήμα αναγνώρισης της εγκατάστασης.

Μαλακόστρακα (π.χ. γαρίδες, καραβίδες, αστακοί, καβούρια)

Τα βρίσκουμε στην αγορά είτε ως νωπά ή είτε ως κατεψυγμένα, είτε ως αποψυγμένα.

Για τα νωπά πρέπει :

• Η οσμή να είναι ευχάριστη (σαν την οσμή της θάλασσας).
• Τα πόδια τους να είναι στερεά κολλημένα στο σώμα και σκληρά.
• Η μεμβράνη του θώρακα να είναι τεντωμένη, ανθεκτική και διαφανής.
• Το κεφάλι και ο θώρακας να είναι ανοιχτόχρωμα, όχι μελανού χρώματος και να μην έχουν μαύρες κηλίδες.
• Να έχουν αντανακλαστικές κινήσεις στα μάτια, στις κεραίες και στα πόδια όταν είναι ζωντανά.

Γενικά, να γνωρίζουμε ότι οι φρέσκες γαρίδες γλιστρούν εύκολα από το χέρι και δεν παρουσιάζουν δυσάρεστη οσμή.

Αχινοί

Οι αχινοί πρέπει κατά την αγορά τους να είναι ζωντανοί, γεγονός που φαίνεται από την κίνηση των αγκαθιών τους.

Όταν επιλέγουν κονσέρβες ιχθυηρών που διατηρούνται στο ψυγείο ή εκτός ψυγείου, οι καταναλωτές θα πρέπει να προσέχουν να μην είναι διογκωμένες, να μην παρουσιάζουν εξωτερική σκουριά, να μην υπάρχει διαρροή του υγρού περιεχομένου. Επίσης, είναι προς όφελος των καταναλωτών να διαβάζουν προσεκτικά τις ενδείξεις στη συσκευασία, ιδιαίτερα την ημερομηνία λήξης και να παρατηρούν εάν υπάρχει η επωνυμία του παρασκευαστή και ο αριθμός έγκρισης Ε.Ε. της επιχείρησης.

Θα πρέπει, επίσης, να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στο κανονικό χρώμα του περιεχομένου της τυποποιημένης συσκευασίας ή της κονσέρβας και μετά το άνοιγμα στο κανονικό χρώμα των εσωτερικών τοιχωμάτων της κονσέρβας και στη μυρωδιά του περιεχομένου.

Άλλα σαρακοστιανά εδέσματα

Ο ταραμάς πρέπει να έχει χρώμα ομοιόμορφο, σύσταση μαλθακή και όχι πικρή ή όξινη γεύση. Πιθανή αλλοίωση στον ταραμά διαπιστώνεται από την εμφάνιση μούχλας, την ξηρότητα ή την τάγγιση.

Το τουρσί θα πρέπει να καταναλώνεται με φειδώ από άτομα με ευαισθησία στο στομάχι. Τέλος, ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να επιδεικνύουν οι καταναλωτές που πάσχουν από αλλεργίες στην επισήμανση του χαλβά, προκειμένου να μην καταναλώσουν χαλβά που περιέχει αλλεργιογόνα συστατικά.

Τέλος, ο ΕΦΕΤ υπενθυμίζει την ειδική γραμμή επικοινωνίας, 11717, η οποία είναι στη διάθεση όλων των καταναλωτών, όπου μπορούν να αναφέρουν / καταγγέλλουνοποιαδήποτε μη συμμόρφωση – παράβαση της νομοθεσίας υποπέσει στην αντίληψή τους.

ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

Πηγή: http://www.efet.gr/

Διαβάστε Περισσότερα »

Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 2 τι είναι και πώς αντιμετωπίζεται διατροφικά;

 Ο σακχαρώδης διαβήτης χαρακτηρίζεται από αύξηση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα. Είναι αποτέλεσμα είτε της μειωμένης έκκρισης, είτε της μειωμένης δράσης της ινσουλίνης, είτε και των δύο συνδυαστικά. Σχετίζεται με χαμηλό προσδόκιμο επιβίωσης, αυξημένη νοσηρότητα, αυξημένο κίνδυνο για αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, περιφερική αγγειακή νόσο, ισχαιμική καρδιοπάθεια και μειωμένη ποιότητα ζωής. Βασικά συμπτώματα του διαβήτη, είναι η δίψα, η πολυουρία, η θόλωση της όρασης και η απώλεια βάρους χωρίς ταυτόχρονη μείωση της ενεργειακής πρόσληψης. Η εξέλιξη της νόσου, χωρίς κατάλληλη θεραπεία, έχει ως αποτέλεσμα συγκεκριμένες επιπλοκές, όπως αμφιβληστροειδοπάθεια που μπορεί να καταλήξει σε τύφλωση, νεφροπάθεια με πιθανή κατάληξη σε χρόνια νεφρική νόσο τελικού σταδίου ή/ και νευροπάθεια που μπορεί να έχει ως συνέπεια έλκη στα πόδια και ενδεχόμενο ακρωτηριασμό.

Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 (ΣΔτ2), είναι η κατηγορία σακχαρώδους διαβήτη που αφορά 90- 95% των ατόμων που πάσχουν από διαβήτη. Είναι συνεπώς ο πιο συχνός τύπος σακχαρώδους διαβήτη. Η εμφάνισή του γίνεται συνήθως μετά τα 35 έτη, αν και τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί η εμφάνισή του και κατά τη νεαρή ηλικία. Είναι μια νόσος χωρίς συμπτώματα με αποτέλεσμα ο ασθενής να μην μπορεί να την παρατηρήσει. Αυτό έχει ως συνέπεια, κατά τη διάγνωσή του να έχουν ήδη εμφανιστεί κάποιες σχετικές με τη νόσο επιπλοκές, που αναφέρθηκαν προηγουμένως.

Κάποιοι από τους βασικούς παράγοντες κινδύνου της νόσου είναι ο προδιαβήτης, η αυξημένη ηλικία, η κληρονομική προδιάθεση, το υπέρβαρο και η παχυσαρκία, η υπέρταση και η δυσλιπιδαιμία, το ιστορικό σακχαρώδους διαβήτη κύησης, η γέννηση παιδιού με βάρος άνω των 4 κιλών και η καθιστική ζωή.

Οι στόχοι της θεραπείας του Σακχαρώδους Διαβήτη είναι:

Τιμή της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (HbA1c) μικρότερη ή ίση με 7%. Λιγότερο αυστηροί στόχοι, όπως τιμή HbA1c< 8% αφορούν συγκεκριμένες κατηγορίες ασθενών, όπως ασθενείς με ιστορικό επικίνδυνης υπογλυκαιμίας, χαμηλό προσδόκιμο επιβίωσης, αυξημένες επιπλοκές της νόσου κ.α.

Για να επιτευχθεί τιμή γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης ≤7%, πρέπει η τιμή γλυκόζης  αίματος να είναι προγευματικά ≤130 mg/dL και μεταγευματικά ≤180 mg/dL (2 ώρες μετά τα γεύματα).

Διατροφική παρέμβαση και μείωση βάρους στο Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2

Δεδομένου του γεγονότος πως περίπου μισοί από τους πάσχοντες από ΣΔτ2 είναι παχύσαρκοι το σωματικό βάρος διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη νόσο. Η ρύθμιση του βάρους συμβάλλει τόσο στην πρόληψη όσο και στην αντιμετώπιση της νόσου. Συστήνεται μείωση του βάρους σε υπέρβαρα ή παχύσαρκα άτομα έως ότου ο Δείκτης Μάζας Σώματος να φτάσει τα 25 kg/m2 ή αν αυτό δεν είναι εφικτό μείωση του βάρους κατά  5-10%. Η μείωση αυτή του βάρους προτείνεται να γίνει τόσο μέσω διατροφικής παρέμβασης όσο και μέσω αύξηση της φυσικής δραστηριότητας.

Τέλος αναλύοντας λίγο το θέμα της διατροφικής παρέμβασης σε άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2, θα δούμε πως οι συστάσεις των επίσημων φορέων όπως η Αμερικάνικη Διαβητολογική Εταιρεία, η Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία ο Diabetes UK κ.α. τις περισσότερες φορές συμφωνούν.

Αναφορικά με τους υδατάνθρακες που είναι και το φλέγον ζήτημα στα άτομα με ΣΔτ2, οι συστάσεις αναφέρονται στην εξατομίκευση της ποσότητας τονίζοντας την ανάγκη για κατανάλωση υδατανθράκων χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη. Όταν συγκεκριμενοποιείται η ποσότητα των υδατανθράκων αυτή συστήνεται να είναι στο 45- 60% της συνολικής ημερήσιας πρόσληψης.

Για τις πρωτεϊνες η σύσταση είναι στο 10- 20 % της συνολικής ημερήσιας πρόσληψης, ενώ για το λίπος οι συστάσεις ξεκινούν από το 20% και φτάνουν μέχρι και το 40% της συνολικής ημερήσιας πρόσληψης, τονίζοντας την ανάγκη για υψηλή περιεκτικότητα σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, για συχνή κατανάλωση λιπαρών ψαριών και για μείωση της κατανάλωσης κορεσμένων και τρανς λιπαρών οξέων.

Σ’ αυτό το σημείο είναι σημαντικό να τονιστεί πως αν ένας επαγγελματίας υγείας αποφασίσει να ακολουθήσει τις συστάσεις κάποιου φορέα, τότε καλό θα ήταν να συμβουλευτεί ένα από αυτούς και όχι να συνδυάσει επιμέρους συστάσεις από διάφορους φορείς.

 Η διατροφή στο Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2 είναι πρωτεύουσας σημασίας. Καλό θα ήταν οι διαβητικοί να ξεκινούν από νωρίς να συμβουλεύονται κάποιο ειδικό ο οποίος θα συντάξει διαιτολόγιο ανάλογα με το στάδιο της νόσου και τη φαρμακευτική αγωγή προκειμένου να καθυστερήσουν οι επιπλοκές αυτής.

Διαβάστε Περισσότερα »