Μέρα 3- Ο γιατρός

"Κύριε Γουρούνη, οι εξετάσεις δεν είναι καθόλου καλές", δήλωσε με ανησυχία ο γιατρός. 

"Το ξέρω γιατρέ, συνέχεια τις μαλώνω"

"Το ίδιο μπορώ να πω για το χιούμορ σας κύριε", συνέχισε ο γιατρός, κοιτώντας τα αποτελέσματα των αιματολογικών εξετάσεων. "Επισκέπτεστε κάποιον διαιτολόγο;" 

"Μμμ, όχι πια", είπα εγώ απογοητευμένος. 

"Μπορώ να ρωτήσω γιατί;" 

"Λόγω των μέτρων", είπα ξεφυσώντας. 

"Α, των οικονομικών μέτρων εννοείται. Δυστυχώς, έτσι όπως μας κατ..¨" 

"Όχι όχι γιατρέ, λόγω των μέτρων της αστυνομίας", τον καθησύχασα. 

"Παρντόν;" 

"Των περιοριστικών μέτρων λέω"

 "Κύριε Γουρούνη δε χρειάζεται να ξέρω, μπορούμε να περ.." 

"Μα μου είπε ότι μπορώ να την ενοχλήσω όποτε θελήσω", είπα κι άρχισα να κλαίω, "που να φανταστώ ότι θα είχε πρόβλημα να ανοίξω την τηλεόραση καθώς την περίμενα σπίτι της να τη ρωτήσω κάτι;;;" 

Ο γιατρός με κοίταξε με γουρλωμένα μάτια, κατάλαβα ότι εντυπωσιάστηκε κι αυτός από την απανθρωπιά της διαιτολόγου. 

"Ηρεμιστικό σας προσφέραμε; Δε σας προσφέραμε!", είπε ο γιατρός χαμογελώντας αμήχανα. Τον ευχαρίστησα θερμά για την ευγένειά του. 

"Κύριε Γουρούνη πρέπει να χάσετε άμεσα κιλά, τα προβλήματα που έχετε είναι πολλά και μόνο θα αυξάνονται", είπε ο γιατρός.

"Πόσα κιλά είστε;" 

"99" 

"Είστε σίγουρος;"

"Απόλυτα, ζυγίζομαι στο φαρμακείο κάτω απ' το σπίτι μου. Ο φαρμακοποιός είναι ένας ωραίος τύπος, χωρατατζής, όλο λέει κάτι τέτοια όπως 'δεν έχει νόημα να ζυγίζεσαι γιατί η ζυγαριά δείχνει μόνο μέχρι 100 κιλά', πολύ γέλιο" Ο γιατρός κούνησε το κεφάλι του, θα είχε πιαστεί φαίνεται, και συνέχισε.
"Ανεξάρτητα από το βάρος σας. τρώτε πολλά λιπαρά. Έχω άδικο;" 

"Δεν καταλαβαίνω τι εννοείται" 

"Παραδείγματος χάριν, τρώτε βούτυρο;" 

"Καθόλου" 

"Μου λέτε αλήθεια" 

"Κύριε γιατρέ μου είστε τελείως χαζούλης ε; φυσικά και δεν τρώω βούτυρο έτσι σκέτο, χαζός είμαι; προτιμώ να τρώω μερέντα" Ο γιατρός πήρε ένα ηρεμιστικό, φαίνεται δεν ήθελε να με κάνει να αισθάνομαι άσχημα που έπινα μόνος. 

"Ας σοβαρευτούμε", με παρακάλεσε, δεν κατάλαβα γιατί.

"Και τα επίπεδα αυτού του δείκτη, μμμμ, φαίνεται δε γυμνάζεστε καθόλου. Είστε γραμμένος σε κάποιο γυμναστήριο;" 

"Εεεε, όχι, δεν μπορώ να γραφτώ" 

"Κύριε Γουρούνη μου, όλοι έτσι λένε, μια απόφαση είναι" 

"Μα δεν καταλάβατε γιατρέ, δεν μπορώ να γραφτώ σε γυμναστήριο. Μετά από σύσταση της διαιτολόγου μου, είχα γραφτεί σε ένα και πήγαινα καθημερινά. Ξάπλωνα στα ανετότατα στρώματα που είχε και κοιμόμουν ένα δίωρο. Ένα βράδυ με ξεχάσανε μέσα, ξύπνησα και πανικοβλήθηκα. Όταν πανικοβάλλομαι τρώω. Άνοιξα ένα ψυγειάκι που είχανε που είχε κάτι ωραίες σοκολατούλες και τις έφαγα όλες. Στη συνέχεια όμως δεν αισθανόμουν καλά, καθόλου καλά. Γι αυτό αποφάσισα να περάσω το βράδυ στην τουαλέτα. Ε με τα πολλά με πήρε ο ύπνος στο 'μέρος'. Το πρωί που με βρήκαν με διώξανε. Ε και μη σας τα πολυλογώ τα μαρτυρήσανε και στα άλλα γυμναστήρια οι μαρτυριάρηδες και τώρα δε με θέλει κανένας" 

"Είχα τις αμφιβολίες μου, αλλά τελικά είσαι τελείως βλάκας" 

"Σας παρακαλώ γιατρέ, μόνο η μαμά μου επιτρέπεται να με λέει έτσι", είπα κι αποφάσισα να κρατήσω μούτρα στο γιατρό, να μάθει. 

"Εν πάση περιπτώσει, απ' τους δείκτες βλέπω ότι τρώτε και πολλά γλυκά, αληθεύει;" 

"Δε σου λέω" 

"Μίλα άνθρωπε μου" 

"ΔΕ-ΣΟΥ-ΛΕ-Ω, ΔΕ-ΣΟΥ-ΛΕ-Ω, ΝΑ ΜΑ-ΘΕΙΣ" 

"Εσύ άνθρωπε μου δεν τρώγεσαι με τίποτα", φώναξε ο γιατρός έξω φρενών. 

"Μη μου φωνάζεις εμένα, ο μπαμπάς μου είναι πυροσβέστης" του είπα κι αμέσως τον έβαλα στη θέση του. Αχά.

"Λοιπόν, λοιπόν, ορίστε οι εξετάσεις σου, είσαι υγιέστατος, αλέ τώρα", είπε ο γιατρός βιαστικά. "Υπέροχα!", αναφώνησα, "το ήξερα. Μη δούνε έναν άνθρωπο να τρώει φυσιολογικά, αμέσως" "Φύγετε σας παρακαλώ κύριε", επέμενε ο γιατρός. 

"Γιατρέ μου συγγνώμη..." 

"Παρακαλώ κύριε Γουρούνη, απλά φύγετε, είμαι μεγάλος άνθρωπος" 

"Όχι, ήθελα να πω, συγγνώμη, αλλά θα μπορούσα να πάρω άλλη μία απ' τις καραμελίτσες σας;" 

Και ξαφνικά ο γιατρός έπεσε πάνω στο γραφείο του με κλειστά τα μάτια του. Θα αποφάσισε να κοιμηθεί σκέφτηκα, τόσο αναιδής ο γιατρός. Εγώ την καραμελίτσα μου την πήρα όμως, σιγά μην του τη χάριζα. Κι επειδή είμαι και ΚΥΡΙΟΣ, βγαίνοντας ειδοποίησα τους υπόλοιπους ασθενείς να φύγουν για να μην τον ενοχλήσουν. Έτσι έφυγα απ' το ιατρείο, υγιέστατος κι αξιοπρεπέστατος.

Κος Γουρούνης